donderdag 20 maart 2014

De Mariahoeve in Putten

Van SPAKENBURG is het niet ver naar Putten. Daar staat de Mariahoeve, een oude Veluwse boerderij. De naam Mariahoeve kreeg het pas nadat de laatste bewoonster, Maria van den Brink, in 2003 overleden was. De ouders van Maria waren Corstiaan en Maartje van den Brink. Corstiaan werkte als boerenknecht. In 1905 kochten zij van hun gespaarde geld een stuk grond van 2 hectare en lieten er een boerderij op bouwen.






Toen ze daar in 1907 gingen wonen waren er al drie kinderen en werden er nog drie geboren. Bij de geboorte van het zesde kind, in 1916, overleed moeder Maartje. Van de zes kinderen zijn een jongen en een meisje op jonge leeftijd overleden. Vanwege de slechte gezondheid van de ouders moesten de kinderen al van jongs af aan meewerken op de boerderij. Er was weinig tijd om te spelen. Toen vader in 1942 overleed, bleven zoon Gerrit en de drie dochters, Geertje, Steventje en Maria op de boerderij wonen en voerden die samen verder. Vanaf die tijd is er in de inrichting ook weinig veranderd, alles moest zo blijven als in de tijd dat de ouders nog leefden.



Merklap van moeder Maartje.


De boerderij was een gemengd bedrijf, met graan en aardappelen, koeien, varkens en kippen. En er was een moestuin. Hiermee werd voorzien in eigen levensonderhoud, brood werd zelf gebakken, vlees, groente en fruit werden geweckt en ingemaakt. Er werd ook een deel verkocht, zoals melk en eieren







Gerrit zorgde dat er elektriciteit, een wasmachine (met wringer) en een waterpomp kwamen. Toen één van de zusters eens ernstig ziek werd en naar het ziekenhuis moest liet hij ook telefoon aansluiten.


De toilet bleef gewoon bij het oude, een plank met gat en een emmer eronder. Stukjes krantenpapier i.p.v. rollen toiletpapier.


Naast de dagelijkse arbeid werd er elke dag in de bijbel gelezen en op zondag werd de kerk een aantal keren bezocht. De drie zussen vertrokken eerder naar de kerk dan broer Gerrit, want hij nam grotere passen en zo kwamen ze toch tegelijk aan.


De zussen breiden en naaiden. Ze verstelden hun kleding eindeloos. Als bijverdienste werd er kleding gerepareerd van de buren. Verder was er weinig contact met andere mensen, daar hadden ze geen behoefte aan.





In de zondagse kamer waren twee bedsteden, in één ervan hadden de ouders geslapen in de andere sliep één zus. De andere twee zussen sliepen in naastgelegen opkamer. Broer Gerrit had een kamertje getimmerd op de deel.



Toen broer Gerrit in 1970 overleed namen de zussen zijn taak op de boerderij ook over, al was dat wel op kleinere schaal. Geertje kreeg last van reumatiek, haar werk beperkte zich tot een aantal taken in het huishouden. Vanaf haar plek aan de keukentafel hield ze alles nauwlettend in de gaten. Als ze iemand nodig had maakte ze gebruik van een fluitje of een bel.



Een leven lang werd er hard gewerkt en zuinig geleefd. AOW hebben de zusters nooit willen hebben. Maria de jongste van de drie zussen overleed in 2003 als laatste, 90 jaar oud. De zussen zijn begraven in een naamloos graf van God gekend.

DE MARIAHOEVE is te bezichtigen tijdens een leuke en indrukwekkende rondleiding. Er zijn, een theeschenkerij, een B&B, een aantal trekkershutten en campingplaatsen. Het hele jaar door vinden er verschillende evenementen plaats. Veertig vrijwilligers zorgen dat de Mariahoeve zo voort blijft bestaan.

De gids vroeg ons waar wij vandaan kwamen en hoe wij van het bestaan van de Mariahoeve afwisten. Ik had er op DIT BLOG over gelezen.


MARIAHOEVE - Drie gezusters en de strijd om het bestaan (Brand Overeem en Bert Paasman). Een boek met prachtige zwart wit foto's van de drie zussen en het leven op de Mariahoeve.




39 opmerkingen:

  1. Bedankt voor dit prachtige verhaal. Hier gaan we zeker een keer naar toe!
    fijne 1e lentedag!
    gr. Francisca

    BeantwoordenVerwijderen
  2. PRACHTIG!!! Zeker de moeite waard om eens naar toe te gaan,.. en boek te bestellen,...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De volgende keer dat ik in Putten kom,zal ik er zeker eens heen gaan.Maria ligt zeker op Schootmanshof begraven?
    Ze overleed in 2003 en zal wel op het nieuwste gedeelte liggen.
    zonnige dag
    groetjes,Truus uit Drenthe

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. @Truus, het overlijdensjaar zal ik wijzigen. Ik had 2002 begrepen van de gids, op de website staat 2003. De zussen hebben een naamloos graf van God gekend, op welke begraafplaats weet ik niet.

      Verwijderen
    2. Zal wel eens kijken als ik daar ben.Op Schootmanshof worden de mensen sinds 1984 begraven-het ligt aan de rand van Putten.Gerrit zal nog wel op het oude kerhof middenin Putten begraven zijn.

      Verwijderen
    3. Theo Koster (gids)25 januari 2021 om 12:14

      Alle vier, Gerrit, Steventje, Geertje en Maria liggen begraven in twee naast elkaar liggende graven op de Oude Begraafplaats in Putten aan de Engweg.Ze wensten geen steen op hun graf. Wel staan er twee nummerpaaltjes: graf 410 en graf 411 in vak B3

      Verwijderen
    4. @Theo, bedankt voor de aanvullende informatie. Groet Willy

      Verwijderen
  4. Het lijkt me heerlijk om zo te leven, ik kan er soms intens naar verlangen, gewoon, gewoon....Een aanrader om te bezoeken.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Willy. Een schitterend verhaal.Wat hadden zij een werkzaam en eenvoudig leven.Groetjes Tony

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Toen ik een klein meisje was gingen wij altijd naar Putten op vakantie. Naar vakantiehuisjes maar ook naar een boerderij. Daar was er ook een dergelijk toilet. Wat een mooi verhaal en prachtige foto's en wat een mooi boek. ik had nog niet van dit boek gehoord. leuke informatie dus!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooi heb je het verteld prachtige boerderij met museum en echt zoals het vroeger was .
    maar je had wel even een bakkie kunnen komen doen als je toch bij mij op het dorp was :)))))))
    mooie foto's fijne zonnige dag
    Groetjes Albèrtje

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Willy; Bijzonder, he! Wij waren er ook in de herfst. Ik hou hier altijd zo erg van! Alsof de tijd even heeft stil gestaan.
    Wat een bijzondere familie! Het boek heb ik daar ook gekocht! Mooi stukje heb je ervan gemaakt! Groetjes Fleur

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat zijn er toch een boel bijzondere plaatsen te bezoeken. Ik had hier nog nooit van gehoord. Bedankt voor de informatie en de tip.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Heel veel dank voor deze virtuele rondleiding!

    Groet,

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een bijzonder en prachtig verhaal over deze boerderij. Wij kunnen ons niet meer vorstellen hoe het is om op deze manier te leven. Dank je wel voor het verhaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat heb je dat mooi onder woorden gebracht en de foto's. Ik vind het ook een heel mooi plekje in ons dorp, maar .... er zijn meer mooie plekjes te vinden in Putten.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een mooi verhaal en mooie foto's laat je ons weer zien.
    Even een klein beetje beleven hoe het vroeger was. Toch heeft die tijd wel wat vind ik.
    Groetjes Lenie

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat een bijzonder verhaal, het boek had ik al gelezen. En volgende maand ga ik eindelijk op bezoek, ik verheug me er op.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat een prachtig verhaal, Willy en wat ongelofelijk dat de tijd zolang stil bleef staan. En dat geeft ons weer een kijkje in de geschiedenis.

    Liefs, Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Prachtig verhaal, wat een saamhorigheid hadden zij! Bedankt! Groetjes
    Lida

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wat een bijzondere familie. Je hebt er een prachtige blogpost over gemaakt! Een fijn weekend!
    Elsina

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Prachtig! Misschien ga ik hier wel naar toe als ik in Augustus naar NL kom!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat een bijzonder verhaal. Ik vind het elke keer weer mooi om te lezen hoe mensen zo dichtbij eenvoud kunnen blijven. Dit is daar een goed voorbeeld van.

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wat leefden ze eenvoudig en sober. Dat de zussen zelfs geen AOW wilden. Ik heb wel een beetje meelij met de laatste zus. Wat zal ze haar andere zussen gemist hebben. Hun hele leven samen geweest.
    Groeten, Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Als ik me niet vergis, is er over de Mariahoeve ook aandacht besteed op TV. Maar toch heel bijzonder om hier op je blog erover te lezen.

    Liefs, Ineke

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Hoi Willy,
    Wat heb je hier een mooi verslag van gemaakt. Super mooie foto's en alle informatie is geweldig... Deze komt ook op mijn lijstje... o jee, dat wordt maar langer en langer...
    Ik wens je een heel fijne avond,
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Heel mooi verhaal over de Maria hoeve en de bewoners. Het was wel een bijzonder stel die daar woonden. Ik heb inmiddels al heel wat bezoek ideetjes van je overgenomen. Vraag me af of we daar ooit tijd genoeg voor krijgen.
    Groetjes, Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Wat een tijdcapsule alles bewaard... en wat een prachtig begeleidend verhaal heb je geschreven!!!
    fijne dag,
    groetjes van Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Mooi! Kende het boek al, maar het blijft prachtig om zoiets te 'bewaren', doet me erg denken aan mijn grootouders' leven.

    Fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Hallo,
    wat een mooi verslag en mooie foto's.
    We lopen al het ware met je mee door de boerderij.
    Groetjes, Henny

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Wat een heerlijke post!
    Ik ben gek op die oude boerderijen en hun verhalen!
    Wat was het leven vroeger toch hard!
    En wat heb ik een bewondering voor onze voorvaderen.

    Veel liefs, Juliëtte

    BeantwoordenVerwijderen
  28. wat gaaf om te zien en te lezen... heerlijke blog heb je toch!

    BeantwoordenVerwijderen

  29. Weer een heerlijke post .
    en hele mooie fotos met een mooi maar verdrietig verhaal.
    ik heb het twee keer gelezen ..
    een heel fijn weekend

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Beste Willy,
    Ja, zoiets moest iedereen eens kunnen zien en lezen. Chapeau voor die kinderen die zich er zo, alleen met hun Vader, door gesleept hebben en dan later ook nog AOW weigeren! Als iemand het hard en zelfs 'zuur' verdiend heeft dan waren hun het wel. Zo kennen we genoeg mensen die weinig hebben ingebracht en dan van de maatschappij parasiteren...
    Zo'n wasmachine hadden wij ook, als eerste en de was koken ging ook zo.
    Ik moest lachen om de voorloper van het afdruiprek, wat hier buiten stond om de emmers e.d. te laten drogen.
    En toch vond zo'n vrouwke bij al haar zes kinderen nog de tijd om een prachtige merklap te borduren; zónder electrisch licht wel te verstaan.
    Hoeveel vrouwen zijn er wel niet gestorven tijdens het baren van kinderen... Vreselijk om zo te moeten gaan en ook voor de man om aan te moeten zien.
    Wij hebben stuk voor stuk een luxe leven met alle medische voorzieningen die het maar geeft.
    Goed om weer eens te zien.
    Liefs,
    Mariette

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Wat een prachtige plaats. Hier heeft de tijd echt stil gestaan. Geweldig om te zien hoe de mensen op deze boerderij leefden. Dit gaan we zeker bezoeken. Fijn weekend, groetjes Will

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Oh, wat heb ik hier van genoten! Ik herkend ook veel uit de tijd van m'n grootouders!

    BeantwoordenVerwijderen
  33. ik las op dat andere blog dat zij AOW weigerden omdat zij genoeg vertrouwen hadden in de goedheid van God. Dat vond ik zo mooi om te lezen...hoe rijk ben je dan!!! Mooi logje Willy, ik heb genoten! Liefs Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Prachtig om er nu ook op jouw weblog over te lezen. En je hebt er weer prachtige foto's bij gemaakt.
    Volgens mij is er ooit ook eens een documentaire op tv over geweest. Indrukwekkend.

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Wat zijn dat toch fascinerende verhalen, over mensen waarbij de tijd bijna stil heeft gestaan. Ken je het boek Het Leven van Evert? Een boek met prachtige en ontroerende foto´s van een vrijgezelle man die na het overlijden van zijn ouders in hun huis bleef wonen en de dagelijkse dingen onveranderd door bleef doen. Door Brand Overeem en Bert Paasman, 1985, nog steeds te koop. Een van mijn favoriete fotoboeken.
    Groetjes, Kyra

    BeantwoordenVerwijderen