maandag 24 augustus 2015
zondag 23 augustus 2015
Tussen verbeelding & werkelijkheid
Ik kende het werk van Pauline Luijben niet, maar zag bovenstaand schilderij op de website van het Voerman Museum in Hattem en werd er meteen nieuwsgierig naar. Op het schilderij is de spiegeling van een landhuis in de gracht te zien. Pauline's schilderijen, maar liefst 24, wilde ik wel eens in het echt zien. De schilderijen hebben allemaal een bijzondere sfeer en geven een andere kijk op de natuur. Pauline zoekt een bijzonder standpunt op om een ander perspectief te verkrijgen in haar schilderijen, bijvoorbeeld het vogelperspectief. Zij kruipt er zelfs voor in een hoogwerker om het landschap van bovenaf te bekijken en foto's te maken die zij dan als voorbeeld gebruikt.
De tentoonstelling "Tussen verbeelding & werkelijkheid" is nog tot en met 27 september 2015 te zien.
Informatie:
http://www.voermanmuseumhattem.nl/
https://www.paulineluijben.nl/
(op de website is veel werk van haar te zien) .
Informatie:
http://www.voermanmuseumhattem.nl/
https://www.paulineluijben.nl/
(op de website is veel werk van haar te zien) .
Pauline Luijben (IJsselstein, 1958) laat zich voor haar realistische landschappen inspireren door haar directe omgeving. Zij woont in Welsum, waar de rivier de IJssel op een paar honderd meter afstand langs haar atelier stroomt. Net als Voerman laat zij het IJssellandschap een glansrol spelen in haar werk.
Anders dan Voerman, die met wolkenpartijen en horizon diepte suggereert, laat Pauline Luijben zien dat diepte ook op een minder voor de hand liggende manier ervaren kan worden. Wie een stap opzij doet en eens vanaf een ander standpunt naar zijn omgeving kijkt, verlegt zijn horizon waarmee soms opeens een nieuwe wereld opengaat.
Met die instelling is de dagelijkse omgeving een onuitputtelijke bron van uitgangspunten voor ieder mens, ook voor een schilder. Pauline hoeft alleen maar om zich heen te kijken. Wisselende weertypen, jaargetijden én een minder gebruikelijk standpunt, gecombineerd met een schildertechniek die een mysterieuze sfeer oproept, garanderen verrassende schilderijen.
Pauline Luijben houdt van water, van spiegelingen, van een zonnetje en een briesje en van wuivend gras. In haar werk verbeeldt ze stille, zachte plekken om te vertoeven, te zijn. Niet om de hectiek van het 'echte' leven te ontvluchten, maar juist om zich met een echte werkelijkheid te verbinden en daar ten volle te zijn.
Juist op die plekken valt eindeloos veel te zien en te beleven, als je maar steeds van positie verandert. En als je die posities dan deelt met een ander, kan dat je dichter bij elkaar brengen. Het werk van Pauline Luijben valt op te vatten als een zoektocht naar verbondenheid: met de wereld om je heen en met een ander. (Bron: Voerman Museum)
zaterdag 22 augustus 2015
vrijdag 21 augustus 2015
Nog meer heidevelden
Dinsdagavond zaten we op onderstaand bankje en genoten van de ZILVENSE HEIDE. Vanavond stopten wij er weer, maar na het maken van enkele foto's fietsten wij verder. Op de Loenermark zijn er behalve de Zilvense Heide nog meer heidevelden. Wij fietsten over een groot deel van deze heidevelden. Informatie Geldersch Landschap & Kasteelen: glk.nl .
Het kan nog paarser
Vorige week zagen we de heide langs de snelweg (A50 Hattem) al volop in bloei staan. Dinsdagavond fietsten wij naar de Zilvense Heide. De hoeveelheid paars viel ons een beetje tegen.
Op een andere plek, iets noordelijker, troffen we een paarser veld aan. Aan de rand van de heide stonden bijenkasten opgesteld. Het was een enorm gezoem van bezige bijen en hommels om ons heen. Op één van de volgende foto's heb ik een bezige hommel gekiekt, met de bijen lukte het niet.
donderdag 20 augustus 2015
Château Arques-la-Bataille
Na het bezoek aan CHÂTEAU DE MIROMESNIL (Normandië) reden wij naar het ongeveer zes kilometer oostelijk gelegen Château d'Arques-la-Bataille. Het kasteel torent hoog boven de plaats Arques-la-Bataille uit. Ik kan het beter een ruïne noemen, want het kasteel werd eeuwen geleden verwoest en gedeeltelijk afgebroken. De ruïne staat bovenop een rotsachtige heuvel. Wij wandelden vanaf het plein bij het gemeentehuis via een verharde weg en een trap naar boven. Rondom de ruïne bevindt zich een droge slotgracht. Vanaf het pad aan de buitenkant van de slotgracht konden we de ruïne van alle kanten bekijken. Het uitzicht op de vallei met de rivieren de Varenne en de Béthune en de tussenliggende vijvers was ook prachtig.