In 2010 las ik het verhaaltje over Opoe's schort op het blog van Berthi. Nu plaatste Will het verhaaltje op haar blog. Opoe is veranderd in oma, maar verder is het nog precies hetzelfde. Will plaatste er een foto bij van haar oma. Omdat ik graag een foto wil plaatsen van mijn oma (van mijn moeders kant) plaats ik hier ook het verhaaltje. Mijn andere oma (van mijn vaders kant) heb ik niet gekend. Mijn overgrootmoeder (van mijn vaders kant) noemde ik opoe. Haar heb ik ook het langst gekend. Zij droeg natuurlijk ook een schort.
mijn opa, oma, moeder en ik
Oma's schort
Ik geloof niet dat onze kinderen weten wat een schort is.
Het voornaamste gebruik van Oma’s schort was, om haar jurk te beschermen, omdat ze er maar een paar had.
Maar ook omdat het makkelijker was, om een schort te wassen in plaats van een jurk.
Ze gebruikte de schort ook als pannenlappen, om de pannen van de kachel of uit de oven te halen.
Het diende ook om de tranen en vuile neus van de kinderen af te vegen.
En als ze de eieren uit het kippenhok ging halen, was de schort ook heel handig, om de eieren te dragen.
Als er visite kwam konden haar verlegen kinderen onder haar schort schuilen.
En als het koud was kon ze haar armen erin draaien en opwarmen.
Het was ook heel geschikt om de menige zweetdruppeltjes af te vegen, als ze gebukt stond over de kachel, met koken.
Hout voor de kachel werd ook in de schort binnengebracht.
Uit de tuin droeg ze van allerhande soorten groente naar binnen.
En als de erwten gedopt waren gingen de schillen in de schort.
In de herfst werd de schort gebruikt om de appels op te rapen, die onder de bomen lagen.
Als Oma onverwacht visite aan zag komen, je stond er van te kijken, hoeveel meubeltjes dat ouwe schortje nog kon stoffen, in een paar seconden.
Als het eten klaar was, ging ze naar buiten en zwaaide met haar schort, dan wist iedereen dat het tijd was om binnen te komen.
Het zal nog lang duren, voordat iemand uitgevonden heeft, wat voor zoveel doelen gebruikt kan worden, zoals het schortje!
Vergeet niet! In deze tijd, zouden wij er gek van worden, te weten hoeveel bacteriën er in dat schortje zaten.
Toch heb ik er nooit wat aan overgehouden… of toch?
Liefde
mijn moeder, oma en ik
Hallo,
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal, net bij Will gelezen, maar nu weer met een andere familiefoto er bij. Prachtige foto waar voor jou mooie herinneringen aan zitten. Die neem je met je mee. Groetjes, Henny
Wat grappig (en mooi ook): ik heb bijna dezelfde herinneringen aan mijn oma en haar schort en wat zijn die mij dierbaar!
BeantwoordenVerwijderenDank voor het mooie verhaal en met een hartelijke groet, Carolien
Mijn Oma' s droegen allebei een schort. En ik moet eerlijk bekennen dat ik als ik ga koken oo een schort aan doe, zo' n leuke rood met witte stippen en een roesje. Zo geen vetvlekken op mijn kleding en heerlijk om je handen aan af te vegen.......
BeantwoordenVerwijderenWat mooi om te lezen,bij ons werd mijn bessiens boezel voor deze "doeleinden" gebruikt,plezierige herinneringen...
BeantwoordenVerwijderenTja zo ging dat vroeger, zo gemakkelijk. Ik herinner het me ook nog.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet.
Wat leuk de foto's van jouw oma met schort. Mijn oma Aad (vaderskant) was echt een oma met schort. Maar de oma van moederskant heb ik nooit met een schort gezien. Ook ik moet bekennen dat ik in de keuken een schort draag, theedoek onder de band. En zo heb ik altijd een doek bij de hand om de hete pannen op te tillen, mijn handen aan af te vegen....... het is gewoon erg praktisch.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Will
Oh Willy wat is dit een mooi bericht. Herinneringen genoeg aan Mam's schort, ik heb nog hele mooie schorten van haar in de kast liggen. Zelf draag ik ook nog wel een schort als ik kook, ik knoei nogal eens .....
BeantwoordenVerwijderenLiefs
Mapi
Prachtig,
BeantwoordenVerwijderenals ik een middagje aan het bakken ben of uitgebreid aan het koken in de keuken dan heb ik toch ook een modern schort voor.
Onze oma's/opoes waren zo gek nog niet.
lieve groet Christien
Dit is werkelijk het herkenbaarste en mooiste verhaal wat ik in tijden tegen kwam!!!
BeantwoordenVerwijderenLeuk Willy dat jij ook een foto hebt van opoe mét schort.
Ik had 3 oma's , 2 van vaders kant,oma Woensel en kleine Duitse oma en een Moe van moeders kant,ook zij droegen altijd een schort,moet eens zoeken of ze ermee op de foto staan.
Mijn moeder droeg vaak helderwitte en gesteven zogenaamde verpleegstersschorten,mijn schoonmoeder droeg altijd jasschorten zonder mouwen,ik bind zodra ik in de keuken sta mijn zwarte koks sloof om.
En bij deze zin uit het schorten verhaal is de eerste gedachte die bij mij opkomt
>> In deze tijd, zouden wij er gek van worden,te weten hoeveel bacteriën er in dat schortje zaten<<
In die tijd liepen er vast niet zoveel kinderen rond net als tegenwoordig met allerlei allergieën omdat ze daardoor weerstand opbouwden tegen ''vreemde'' bacteriën.
Bedankt voor het delen van dit leuke verhaal!!!
Lieve groet,
Ger
Wat heb je er mooi over verteld. Ik draag bij het koken nog steeds een schort. Ben gewoon een knoeipot.
BeantwoordenVerwijderenOhhh wat leuk..en ja ook mijn Oma had altijd een schort voor!!
BeantwoordenVerwijderenwat ontzettend leuk verhaaltje...
Fijne avond
Mooie foto's bij dit verhaal!
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder heeft ook heel lang een schort gedragen. Volgens mij moet er nog wel ergens een foto zijn. Ik zal eens in mijn fotoboeken duiken...
lieve groet,
Betsy
Wolatelier DiAn
Prachtig schorten verhaal. Natuurlijk droeg mijn opoe ook altijd een schort, een zwarte met rode bloemetjes. Mijn moeder alleen tijdens het koken en ik heb die gewoonte ook. Iedere dag nog gebruik ik dus zo'n ding.
BeantwoordenVerwijderenGroet, Willemien.
ik heb weer genoten van je verhaal( heerlijk) het grappige was met
BeantwoordenVerwijderenals de visite eraan kwam ff afstoffen.. ik had maar een oma aan mijn moeders kant( hollandse oma) maar droeg nooit een schort ...mijn vaders kant (griekse oma ) nooit gekend.......
ook ik moet je bekennen.... als ik de keuken in ga ook een schort aan heb ..(anders gaan mijn kleren er aan ) ook al is het veertig graden buiten ...ik heb veel schorten maar mijn leukste is mijn oranje Unox schort hahaha
dankje wel voor je berichtjes
lieve groet
Prachtig! Het verhaaltje én de foto's. Mijn moeder droeg natuurlijk ook altijd een schort. En als dan onverwacht de voordeurbel ging, moest die schort haastig uit! Want stel je voor....
BeantwoordenVerwijderenOh, wat genieten Willy! En mooi om de foto's er bij te zien :)
BeantwoordenVerwijderenEn om de verhalen bij de reacties te lezen, wat veel mooie herinneringen! Dank!!
Een erg leuk verhaal, gaaf dat je deze foto's in je bezit hebt.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Ingrid
Leuke foto zo met die herinnering erbij en lief verhaaltje over de schort...............liefs.Conny
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie foto's en geweldige herinneringen. Het verhaal van de schort ken ik ook heel erg goed. Mijn oma en vroeger mijn mam deden er idd alles mee. Leuk om te lezen.
BeantwoordenVerwijderenWat herkenbaar... Ik zie in gedachten ook een aantal 'oude besjes' met een schort rondlopen uit de tijd van m'n jeugd. Zo ging dat nu eenmaal, je schort voor alles en overal bij de hand!
BeantwoordenVerwijderenJa zo was het toen en al ging het niet zo bij mijn Oma, ik weet nog wel goed hoe zij mijn moeder hielp en dan met haar armen in het sop de was deed en dat haar schortzak dan vol knijpers zat, ze stak er een paar tussen haar lippen en hing dan de was op, wat een mooie herinneringen hebben wij! Groetjes
BeantwoordenVerwijderenLida
Hoi Willy,
BeantwoordenVerwijderenAan die bacterien dacht ik pas toen ik het woord las...haha... Daar kan ik me niet zo druk om maken hoor, het lijkt wel of we tegenwoordig nergens meer tegen kunnen...
En mijn meiden weten wel wat een schort is hoor, ze hebben mij er vaak genoeg mee gezien.
Ik heb genoten van je stukje en van je foto's...
Fijne avond,
Lieve groet,
Mirjam
Wat een heerlijk verhaal Willy en zo was het inderdaad. De schort was overal goed voor.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet van riet
Wat een leuk verhaal. Wist je dat mijn moeder, nu 96, nog steeds een schortje draagt. Maar wel eentje zonder hartje: een cocktailschortje noemt ze het. En vroeger... vroeger had ze een ochtend- en een middagschort. Na het werk werd in de middag een mooier, nieuwer schortje gedragen en toen ik naar de huishoudschool ging in 1962 stond er naast 2 witte verpleegstersschorten ook nog een zogenaamd bont schortje op de lijst om aan te schaffen! Wat heb ik genoten van dit verhaal!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig, Willy! Ook je verhaal!
BeantwoordenVerwijderenEn of ik nog weet wat een schort was!
Liefs,
Gerry
Tina Trivett's poem "Grandma's Apron" goes like this: The strings were tied, it was freshly washed, and maybe even pressed.
BeantwoordenVerwijderenFor Grandma, it was everyday to choose one when she dressed.
The simple apron that it was, you would never think about;
the things she used it for, that made it look worn out.
She may have used it to hold some wildflowers that she'd found.
Or to hide a crying child's face when a stranger came around.
Imagine all the little tears that were wiped with just that cloth.
Or it became a potholder to serve some chicken broth.
She probably carried kindling to stoke the kitchen fire.
To hold a load of laundry, or to wipe the clothesline wire.
When canning all her vegetables, it was used to wipe her brow.
You never know, she might have used it to shoo flies from the cow.
She might have carried eggs in from the chicken coop outside.
Whatever chore she used it for, she did them all with pride.
When Grandma went to heaven, God said she now could rest.
I'm sure the apron that she chose, was her Sunday best.
Hallo Willy. Wat een leuk verhaal over die schort. Ik draag altijd een schort. Een lange,boven de enkels bij het koken en een kortere bij het poetsen.Mijn kleren blijven mooi schoon..Groetjes Tony
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk verhaal !
BeantwoordenVerwijderenEn we zijn toch niet panisch van bakterisch... ;-))
Beste Willy,
BeantwoordenVerwijderenPracht verhaal en zó waar! Ook ik ben opgegroeid met schortdragende oma's en mijn moeder deed elke morgen haar schort voor. Inderdaad was het ook voornamelijk om de kleding te beschermen. Mijn moeder stookte eerst de kachel aan in de morgen en maakte het ontbijt voor de hele familie. Er werd hard gewerkt en inderdaad had die schort een multi-funktie en wat de bacterieën betreft, ik denk dat ons immuunsysteem destijds beter was dan nú.
Liefs,
Mariette
Wat een prachtig verhaal, ik zie mijn oma zo weer in de tuin lopen, dank je voor dit verhaaltje :) fijne woensdag
BeantwoordenVerwijderenPrachtig verhaal om te lezen en zo herkenbaar. Mijn moeder van 92 draagt ook nog vaak een schort. Bij Intratuin zag ik in december een schort met een rand van Boerenbont (als het servies). Dat servies heeft mijn moeder ook, dus kocht ik voor haar het schort. Toen kwam een jong meisje van de thuiszorg 's avonds bij haar en vroeg: "Mevr. N. wat heeft U nu toch aan", zo zie je inderdaad dat ze tegenwoordig niet meer weten wat een schort is.
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Janneke
Wat een prachtig verhaal.
BeantwoordenVerwijderenWeet dat mijn oma ook een schort droeg. En ik moet bekennen dat ik zo nu en dan ook een schort aan doe. Meestal als ik kip braad. Heb altijd het idee dat die beestjes mij aan willen vallen als ik ze in het vet gooi. Geef ze eens ongelijk....
Groetjes Marguerite
Geweldig verhaal, ik had ook zo'n oma, mijn kinderen niet. groetjes, Gerda
BeantwoordenVerwijderenErg leuk verhaal.
BeantwoordenVerwijderenen dan de herinneringen die erbij omhoog komen he.
Mijn oma droeg ook een schort en ook mijn moeder.
Van die jasschorten. In de zakken zaten een klein notitieblokje met pen (mijn moeder was altijd erg vergeetachtig en zo kon de dingen op schrijven) een zakdoek en een rolletje pepermunt.
Bedankt voor dit leuke verhaal.
groeten, Marianne
Leuk verhaal!
BeantwoordenVerwijderenZelf ben ik 70 jaar en heb ook schorten gedragen, jasschorten werden het in een leuke uitvoering.
In zo'n schort zag je er nog netjes uit..
Mijn moeder droeg ze natuurlijk ook, zij kwam er zelfs mee op visite. Dat is later veranderd omdat, wij, haar kinderen vonden dat dat niet meer kon.
Het zijn leuke herinneringen.
Groeten Sjaan
Leuk verhaal en brengt weer memories boven. Ik had maar een oma (de andere is jong gestorven) en zij was ook "opoe" met lang grijs haar in een knot en zo'n schort. Ik heb haar nooit anders gekend als met een schort voor. Het gekke is dat ik zelf altijd vergeet een schort om te doen, zelfs met koken, terwijl ik er toch meerdere heb hangen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Elsina