Van SPAKENBURG is het niet ver naar Putten. Daar staat de Mariahoeve, een oude Veluwse boerderij. De naam Mariahoeve kreeg het pas nadat de laatste bewoonster, Maria van den Brink, in 2003 overleden was. De ouders van Maria waren Corstiaan en Maartje van den Brink. Corstiaan werkte als boerenknecht. In 1905 kochten zij van hun gespaarde geld een stuk grond van 2 hectare en lieten er een boerderij op bouwen.
Toen ze daar in 1907 gingen wonen waren er al drie kinderen en werden er nog drie geboren. Bij de geboorte van het zesde kind, in 1916, overleed moeder Maartje. Van de zes kinderen zijn een jongen en een meisje op jonge leeftijd overleden. Vanwege de slechte gezondheid van de ouders moesten de kinderen al van jongs af aan meewerken op de boerderij. Er was weinig tijd om te spelen. Toen vader in 1942 overleed, bleven zoon Gerrit en de drie dochters, Geertje, Steventje en Maria op de boerderij wonen en voerden die samen verder. Vanaf die tijd is er in de inrichting ook weinig veranderd, alles moest zo blijven als in de tijd dat de ouders nog leefden.
Merklap van moeder Maartje.
De boerderij was een gemengd bedrijf, met graan en aardappelen, koeien, varkens en kippen. En er was een moestuin. Hiermee werd voorzien in eigen levensonderhoud, brood werd zelf gebakken, vlees, groente en fruit werden geweckt en ingemaakt. Er werd ook een deel verkocht, zoals melk en eieren
Gerrit zorgde dat er elektriciteit, een wasmachine (met wringer) en een waterpomp kwamen. Toen een van de zusters eens ernstig ziek werd en naar het ziekenhuis moest liet hij ook telefoon aansluiten.
De toilet bleef gewoon bij het oude, een plank met gat en een emmer eronder. Stukjes krantenpapier i.p.v. rollen toiletpapier.
Naast de dagelijkse arbeid werd er elke dag in de bijbel gelezen en op zondag werd de kerk een aantal keren bezocht. De drie zussen vertrokken eerder naar de kerk dan broer Gerrit, want hij nam grotere passen en zo kwamen ze toch tegelijk aan.
De zussen breiden en naaiden. Ze verstelden hun kleding eindeloos. Als bijverdienste werd er kleding gerepareerd van de buren. Verder was er weinig contact met andere mensen, daar hadden ze geen behoefte aan.
In de zondagse kamer waren twee bedsteden, in een ervan hadden de ouders geslapen in de andere sliep één zus. De andere twee zussen sliepen in naastgelegen opkamer. Broer Gerrit had een kamertje getimmerd op de deel.
Toen broer Gerrit in 1970 overleed namen de zussen zijn taak op de boerderij ook over, al was dat wel op kleinere schaal. Geertje kreeg last van reumatiek, haar werk beperkte zich tot een aantal taken in het huishouden. Vanaf haar plek aan de keukentafel hield ze alles nauwlettend in de gaten. Als ze iemand nodig had maakte ze gebruik van een fluitje of een bel.
Een leven lang werd er hard gewerkt en zuinig geleefd. AOW hebben de zusters nooit willen hebben. Maria de jongste van de drie zussen overleed in 2003 als laatste, 90 jaar oud. De zussen zijn begraven in een naamloos graf van God gekend.
De Mariahoeve is te bezichtigen tijdens een leuke en indrukwekkende rondleiding. Er zijn, een theeschenkerij, een B&B, een aantal trekkershutten en campingplaatsen. Het hele jaar door vinden er verschillende evenementen plaats. Veertig vrijwilligers zorgen dat de Mariahoeve zo voort blijft bestaan.
De gids vroeg ons waar wij vandaan kwamen en hoe wij van het bestaan van de Mariahoeve afwisten. Ik had er bij Fleur over gelezen.
https://jojoos-landleven.blogspot.com/2013/10/de-mariahoeve-in-putten.html
MARIAHOEVE - Drie gezusters en de strijd om het bestaan (Brand Overeem en Bert Paasman). Een boek met prachtige zwart wit foto's van de drie zussen en het leven op de Mariahoeve.
Informatie:
https://www.mariahoeveputten.nl/
https://jojoos-landleven.blogspot.com/2013/10/de-mariahoeve-in-putten.html
Bedankt voor dit prachtige verhaal. Hier gaan we zeker een keer naar toe!
BeantwoordenVerwijderenfijne 1e lentedag!
gr. Francisca
PRACHTIG!!! Zeker de moeite waard om eens naar toe te gaan,.. en boek te bestellen,...
BeantwoordenVerwijderenDe volgende keer dat ik in Putten kom,zal ik er zeker eens heen gaan.Maria ligt zeker op Schootmanshof begraven?
BeantwoordenVerwijderenZe overleed in 2003 en zal wel op het nieuwste gedeelte liggen.
zonnige dag
groetjes,Truus uit Drenthe
@Truus, het overlijdensjaar zal ik wijzigen. Ik had 2002 begrepen van de gids, op de website staat 2003. De zussen hebben een naamloos graf van God gekend, op welke begraafplaats weet ik niet.
VerwijderenZal wel eens kijken als ik daar ben.Op Schootmanshof worden de mensen sinds 1984 begraven-het ligt aan de rand van Putten.Gerrit zal nog wel op het oude kerhof middenin Putten begraven zijn.
VerwijderenAlle vier, Gerrit, Steventje, Geertje en Maria liggen begraven in twee naast elkaar liggende graven op de Oude Begraafplaats in Putten aan de Engweg.Ze wensten geen steen op hun graf. Wel staan er twee nummerpaaltjes: graf 410 en graf 411 in vak B3
Verwijderen@Theo, bedankt voor de aanvullende informatie. Groet Willy
VerwijderenHet lijkt me heerlijk om zo te leven, ik kan er soms intens naar verlangen, gewoon, gewoon....Een aanrader om te bezoeken.
BeantwoordenVerwijderenHallo Willy. Een schitterend verhaal.Wat hadden zij een werkzaam en eenvoudig leven.Groetjes Tony
BeantwoordenVerwijderenToen ik een klein meisje was gingen wij altijd naar Putten op vakantie. Naar vakantiehuisjes maar ook naar een boerderij. Daar was er ook een dergelijk toilet. Wat een mooi verhaal en prachtige foto's en wat een mooi boek. ik had nog niet van dit boek gehoord. leuke informatie dus!
BeantwoordenVerwijderenMooi heb je het verteld prachtige boerderij met museum en echt zoals het vroeger was .
BeantwoordenVerwijderenmaar je had wel even een bakkie kunnen komen doen als je toch bij mij op het dorp was :)))))))
mooie foto's fijne zonnige dag
Groetjes Albèrtje
Hoi Willy; Bijzonder, he! Wij waren er ook in de herfst. Ik hou hier altijd zo erg van! Alsof de tijd even heeft stil gestaan.
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzondere familie! Het boek heb ik daar ook gekocht! Mooi stukje heb je ervan gemaakt! Groetjes Fleur
Wat zijn er toch een boel bijzondere plaatsen te bezoeken. Ik had hier nog nooit van gehoord. Bedankt voor de informatie en de tip.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel dank voor deze virtuele rondleiding!
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Wat een bijzonder en prachtig verhaal over deze boerderij. Wij kunnen ons niet meer vorstellen hoe het is om op deze manier te leven. Dank je wel voor het verhaal.
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dat mooi onder woorden gebracht en de foto's. Ik vind het ook een heel mooi plekje in ons dorp, maar .... er zijn meer mooie plekjes te vinden in Putten.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi verhaal en mooie foto's laat je ons weer zien.
BeantwoordenVerwijderenEven een klein beetje beleven hoe het vroeger was. Toch heeft die tijd wel wat vind ik.
Groetjes Lenie
Wat een bijzonder verhaal, het boek had ik al gelezen. En volgende maand ga ik eindelijk op bezoek, ik verheug me er op.
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig verhaal, Willy en wat ongelofelijk dat de tijd zolang stil bleef staan. En dat geeft ons weer een kijkje in de geschiedenis.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Gerry
Prachtig verhaal, wat een saamhorigheid hadden zij! Bedankt! Groetjes
BeantwoordenVerwijderenLida
Wat een bijzondere familie. Je hebt er een prachtige blogpost over gemaakt! Een fijn weekend!
BeantwoordenVerwijderenElsina
Prachtig! Misschien ga ik hier wel naar toe als ik in Augustus naar NL kom!
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzonder verhaal. Ik vind het elke keer weer mooi om te lezen hoe mensen zo dichtbij eenvoud kunnen blijven. Dit is daar een goed voorbeeld van.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ingrid
Wat leefden ze eenvoudig en sober. Dat de zussen zelfs geen AOW wilden. Ik heb wel een beetje meelij met de laatste zus. Wat zal ze haar andere zussen gemist hebben. Hun hele leven samen geweest.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Joke
Als ik me niet vergis, is er over de Mariahoeve ook aandacht besteed op TV. Maar toch heel bijzonder om hier op je blog erover te lezen.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ineke
Hoi Willy,
BeantwoordenVerwijderenWat heb je hier een mooi verslag van gemaakt. Super mooie foto's en alle informatie is geweldig... Deze komt ook op mijn lijstje... o jee, dat wordt maar langer en langer...
Ik wens je een heel fijne avond,
Lieve groet,
Mirjam
Heel mooi verhaal over de Maria hoeve en de bewoners. Het was wel een bijzonder stel die daar woonden. Ik heb inmiddels al heel wat bezoek ideetjes van je overgenomen. Vraag me af of we daar ooit tijd genoeg voor krijgen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Janneke
Wat een tijdcapsule alles bewaard... en wat een prachtig begeleidend verhaal heb je geschreven!!!
BeantwoordenVerwijderenfijne dag,
groetjes van Marijke
Mooi! Kende het boek al, maar het blijft prachtig om zoiets te 'bewaren', doet me erg denken aan mijn grootouders' leven.
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend!
Hallo,
BeantwoordenVerwijderenwat een mooi verslag en mooie foto's.
We lopen al het ware met je mee door de boerderij.
Groetjes, Henny
Wat een heerlijke post!
BeantwoordenVerwijderenIk ben gek op die oude boerderijen en hun verhalen!
Wat was het leven vroeger toch hard!
En wat heb ik een bewondering voor onze voorvaderen.
Veel liefs, Juliëtte
wat gaaf om te zien en te lezen... heerlijke blog heb je toch!
BeantwoordenVerwijderen
BeantwoordenVerwijderenWeer een heerlijke post .
en hele mooie fotos met een mooi maar verdrietig verhaal.
ik heb het twee keer gelezen ..
een heel fijn weekend
Beste Willy,
BeantwoordenVerwijderenJa, zoiets moest iedereen eens kunnen zien en lezen. Chapeau voor die kinderen die zich er zo, alleen met hun Vader, door gesleept hebben en dan later ook nog AOW weigeren! Als iemand het hard en zelfs 'zuur' verdiend heeft dan waren hun het wel. Zo kennen we genoeg mensen die weinig hebben ingebracht en dan van de maatschappij parasiteren...
Zo'n wasmachine hadden wij ook, als eerste en de was koken ging ook zo.
Ik moest lachen om de voorloper van het afdruiprek, wat hier buiten stond om de emmers e.d. te laten drogen.
En toch vond zo'n vrouwke bij al haar zes kinderen nog de tijd om een prachtige merklap te borduren; zónder electrisch licht wel te verstaan.
Hoeveel vrouwen zijn er wel niet gestorven tijdens het baren van kinderen... Vreselijk om zo te moeten gaan en ook voor de man om aan te moeten zien.
Wij hebben stuk voor stuk een luxe leven met alle medische voorzieningen die het maar geeft.
Goed om weer eens te zien.
Liefs,
Mariette
Wat een prachtige plaats. Hier heeft de tijd echt stil gestaan. Geweldig om te zien hoe de mensen op deze boerderij leefden. Dit gaan we zeker bezoeken. Fijn weekend, groetjes Will
BeantwoordenVerwijderenOh, wat heb ik hier van genoten! Ik herkend ook veel uit de tijd van m'n grootouders!
BeantwoordenVerwijderenik las op dat andere blog dat zij AOW weigerden omdat zij genoeg vertrouwen hadden in de goedheid van God. Dat vond ik zo mooi om te lezen...hoe rijk ben je dan!!! Mooi logje Willy, ik heb genoten! Liefs Petra
BeantwoordenVerwijderenPrachtig om er nu ook op jouw weblog over te lezen. En je hebt er weer prachtige foto's bij gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij is er ooit ook eens een documentaire op tv over geweest. Indrukwekkend.
Wat zijn dat toch fascinerende verhalen, over mensen waarbij de tijd bijna stil heeft gestaan. Ken je het boek Het Leven van Evert? Een boek met prachtige en ontroerende foto´s van een vrijgezelle man die na het overlijden van zijn ouders in hun huis bleef wonen en de dagelijkse dingen onveranderd door bleef doen. Door Brand Overeem en Bert Paasman, 1985, nog steeds te koop. Een van mijn favoriete fotoboeken.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Kyra