Als we Veules les Roses bezoeken, hebben we al een brochure van het plaatsje in ons bezit. Het lijkt ons een goed plan om de beschreven wandelroute te volgen. We zullen dan alle belangrijke en mooie plekken te zien krijgen.
Veules les Roses dateert al uit de 4e eeuw. Het ligt aan zee, tussen de hoge krijtrotsen en aan het riviertje "la Veules". Hoewel het met 1194 meter de kleinste rivier van Frankrijk is, was het door de eeuwen heen een belangrijke bron van inkomsten voor de inwoners. Op een aantal plekken langs de rivier staan gerestaureerde watermolens. Hierover komen we tijdens de wandelroute meer te weten. Ga je mee?
We starten de wandeling vanaf de boulevard. Een wandelpad brengt ons meteen al naar een hoger gelegen plek, daar worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht. We zoeken het nog hogerop en treffen een nog adembenemender uitzicht aan.
Daarna dalen we af en worden we door smalle straatjes en steegjes geleid. We passeren huizen in verschillende bouwstijlen, klein en groot, al dan niet met tuin of tuintje. Soms gluren we (ik vaker) over schuttingen en door tuinhekjes.
Gevels begroeid met fuchsia en rozen.
Gevels begroeid met wingerd en wisteria
Vanaf de weg, want het terrein is privé, zien we restanten van de vestingmuur en een duiventoren.
Naast het gemeentehuis staat een kapel uit 1662. Het is een overblijfsel van een klooster.
Veel vakwerkhuizen.
We komen bij het begin van de rivier aan. Vanaf de 14e eeuw wordt hier in de brede, ondiepe bedding waterkers gekweekt. Het is half september, tussen oktober en maart kan er geoogst worden.
Wij korten de wandelroute een stukje in. De rivier zullen we blijven volgen en een aantal keren oversteken.
Het huis op de onderstaande foto komt ons bekend voor, het staat op de voorkant van de brochure. Ik vind het een van de meest fotogenieke huizen van Veules les Roses. Het staat ook op een idyllisch plekje.
We steken de weg over en passeren twee watermolens. Van de tweede watermolen uit de 18e eeuw is het mechanische binnenwerk in de originele staat. Hier vond de productie van koolzaadolie en tarwemeel plaats.
Tussen deze gordijnen door kijken we op de binnenplaats van een hotel. Ik zal een volgende keer foto's laten zien die ik daar gemaakt heb. Nu vervolgen we de wandelroute.
In 1910 werd er in het huis naast de bovenstaande watermolen een turbine geplaatst, die Veules les Roses van elektriciteit voorzag. Hieronder passeren we de plek, waar men vroeger water haalde en de was deed.
De deur van de kerk staat open, we kijken even binnen. Aan de banken zijn bloemdecoraties bevestigd, waarschijnlijk voor een huwelijk.
Leuke kleine winkeltjes en terrasjes.
Op de plek waar nu het restaurant staat, stond vroeger een villa waar Victor Hugo tijdens zijn verblijf in Veules-les-Roses logeerde. Hier eindigt ook de wandelroute door Veules-les-Roses. Wij blijven nog even op het strand.
Oh Willy wat prachtig allemaal. Hier mag van mij mijn vakantiehuisje staan hoor... in dit stadje...
BeantwoordenVerwijderenZo dicht bij de zee en de krijtrotsen. Het ziet er trouwens ook wel heel erg Brits uit, misschien dat ik het daarom wel zo ontzettend mooi vind...?
Ik wens je een heerlijke rest van de dag,
Liefs,
Mirjam
Wat een prachtige fotos, alsof ik er zelf een beetje bij ben! Fijne week!
BeantwoordenVerwijderenElsina
Wat een prachtige foto's.
BeantwoordenVerwijderenBeste Willy,
BeantwoordenVerwijderenWat een móói en idyllisch klein plaatsje met een unieke en rijke geschiedenis. Die waterkers, wat prachtig eigenlijk en al het groen rond de mooie oude huizen lijsten het nóg mooier in! Ook zag ik prachtige antieke franse filet kanten doorstop grodijntjes. Daar zou je úren willen ronddwalen en jullie hadden ook mooi weer.
Ben benieuwd naar de volgende post waarin je ons laat binnenkijken!
Liefs,
Mariette
Wat een schitterende wandeling, Willy. Het waren heel veel foto's, maar ik heb er enorm van genoten. Ik zou er best een tweede huis(je) willen hebben ;-), het is er zo mooi!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Ingrid
wat een mooie foto's willy
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige wandeling. Ik wil wel in ieder huis wonen en krijg dan altijd romantische ideeën over meeklappen borduren in een zomerse tuin
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie foto's. Daar wil ik wel weer een vakantie doorbrengen.
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige foto's heb je er van gemaakt!! Jaren geleden waren we in Normandië: ik zou er best nog eens naar toe willen als ik deze plaatjes zie! ( het was toch Normandië hè)
BeantwoordenVerwijderengroet Trijnie
Oh Willy, je maakt dat ik heimwee krijg. Wat een prachtig plaatsje hè! Een nadeel van vakantie in de zomer is dat het soms te warm is voor zulke mooie wandelingen. Dat hebben wij dus niet gedaan. Maar we hebben wel op de boulevard vertoefd. Die was zo mooi aangelegd, vond ik. En het kerkje. Zo mooi!
BeantwoordenVerwijderenHet raam in het dak van de kerk geeft een mooie lichtval op het kruisbeeld. En de pilaren zijn mooi versierd met bloemen en schelpen.
Je zei op mijn weblog dat de etuitjes ook best verkoopbaar zijn. Dat dacht ik ook al en het suddert wel ergens in mijn achterhoofd. Maar de dagen hebben maar 24 uur. Soms heb ik tijdtekort voor alle ideeën.
Groetjes, Alyt
Sommige huizen doen me een beetje Engels aan! Heerlijk om in zo'n plaatsje rond te dwalen. Ik zou ook gluren hoor! En dan die kust, geweldig!
BeantwoordenVerwijderenSchitterend! De eerste keer keek ik alleen naar de foto's en ik dacht: Frankrijk, nee ... Engeland, nee... toch Frankrijk, of Duitsland ..., eh .. zeker weten Frankrijk!
BeantwoordenVerwijderenMaar wat een mooie plekjes heb je gezien en gefotografeerd, daar ben ik allemaal nog nooit geweest!
Wat een prachtige wandeling, ik heb gewoon genoten van al dat moois. Ook ik krijg heimwee, zou zo weer even willen gaan.
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend, groetjes Will