Het verhaal van het poppenhuis

Al weken ben ik op zoek naar een geschikt poppenhuis, niet te groot, niet te klein, het liefst goed in de verf en gemeubileerd naar mijn smaak. Ook niet geheel onbelangrijk, het moet binnen mijn budget passen. Eén keer had ik het huis van mijn dromen bijna gevonden, maar toen vond ik de afmetingen (veel) te groot. Half november stond daar, toch nog vrij onverwacht, 's avonds laat, het poppenhuis waar ik naar op zoek was te koop op internet. Er waren al veel kijkers voor mij, mijn reactie zou wel eens te laat kunnen zijn. Ik stuurde meteen een mailtje naar de verkoopster, waarin ik schreef dat ik belangstelling had, vroeg haar ook of ze zeker was van de verkoop en er geen spijt van zou krijgen.

De volgende morgen was er al een mailtje terug en na twee keer lezen was het mij duidelijk, ik kon het poppenhuis overnemen. "Laat maar weten wanneer het je schikt om het op te komen halen, dan kunnen we definitief wat afspreken". Wat was ik blij, ik kon het nauwelijks geloven. Ik zou de eigenaresse worden van dit mooie poppenhuis. In gedachten maakte ik al plannen om het verder in te richten. De boekenkasten vullen met boeken, servies op de schapjes in de keuken, linnengoed in de kast, wat plantjes op het stoepje. Leuk, leuk leuk!

De routeplanner gaf aan dat het bijna 1,5 uur rijden zou zijn om het poppenhuis op te halen. Combineren met een museumbezoekje of iets anders zou dan het voordeligst zijn. Toen ik uiteindelijk een en ander gepland had mailde ik de verkoopster terug. Ik schreef dat ik erg blij was dat ik de tweede eigenaresse zou worden van haar poppenhuis.

Even later kreeg ik een mailtje terug dat ze het heel spijtig vond, maar dat ze net voordat ze mijn mailtje had gekregen definitief de verkoop van het poppenhuis had afgehandeld met iemand anders. Ik was teleurgesteld en even van slag. Had ik maar meteen gereageerd en niet zitten dubben over hoe laat we daar konden zijn om het af te halen. Ik ben niet boos op haar, ze vond het zelf ook uiterst vervelend, maar ik verwachtte dat ik de enige was aan wie ze het poppenhuis had toegezegd. Het kopen van een poppenhuis zit toch iets anders in elkaar dan het kopen van een echt huis. De deur van dit poppenhuis blijft voor mij gesloten.

De foto's mag ik hier als troost plaatsen, zo kan ik toch af en toe even binnenkijken in dit prachtige poppenhuis. Natuurlijk wens ik de nieuwe eigenaresse heel veel plezier met dit poppenhuis. Gelukkig is er voldoende aanbod op de poppenhuizenmarkt en gaat mijn zoektocht gewoon verder.

Dit verhaal stond al sinds november in concept, inmiddels is er meer dan een maand verstreken en heeft het verhaal vorige week een happy end gekregen. Dit is mijn poppenhuis en ik ben er blij mee! Het werd leeg opgeleverd, dus ik kan het helemaal naar eigen smaak inrichten.

Ik was maandag helemaal verrast toen ik bij lieve blogvriendin Dees haar Poppenhuisverhaal las. Nu zijn we allebei plannen aan het maken voor onze poppenhuizen.