dinsdag 23 juni 2015

De theepotjes van Tineke van Gils






In 2010 maakte keramiste Tineke van Gils 100 unieke theepotjes. Op een uitnodiging vanuit China reisde zij naar Dehua (provincie Fujian). Daar draaide Tineke de theepotjes van BLANC DE CHINE. Het is een romig wit transparant porselein, dat ook wel Dehua porselein wordt genoemd. De 100 theepotjes werden in Shanghai tentoongesteld. In 2011 was een deel van deze collectie theepotjes ook in het CODA Museum in Apeldoorn te zien. Op de website van Tineke van Gils vind je meer informatie over deze theepotten, haar andere theepottenproject en overig werk.

Informatie: http://tinekevangils.com/





maandag 22 juni 2015

Vakantie-haakwerk



Vier weken vakantie, hoeveel garen neem je dan mee? Ik had eerst een aantal bollen van het Fenna garen voor mij zelf gehaald. Het schijnt de winkels uit te vliegen. Dat bleek ook zo te zijn, want er was helemaal geen keus, dit was de enige kleurencombinatie. Ik was er niet meteen weg van, maar begon het tijdens het haken steeds mooier te vinden. Dochter en schoondochter reageerden meteen enthousiast. Van dit garen wilden zij ook best iets gehaakt hebben. Het lukte om op de dag van vertrek bij een andere vestiging 15 bollen van hetzelfde garen in te slaan. Zo gingen er 22 bollen Fenna garen mee op vakantie. De omslagdoek voor mijn dochter was af toen ze bij ons in Denemarken kwam. Voor schoondochter haakte ik een poncho. Als laatste haakte ik voor mijzelf een rechte omslagdoek. Hiervoor gebruikte ik de opengewerkte klinkersteek (zie laatste twee foto's).





zondag 21 juni 2015

Een verzameling op reis

Eerst was er het honingpotje van mijn moeder. Ik kocht er nog eens één op een rommelmarkt, in de kringloopwinkel en bij de kerkenmarkt. Het werd een kleine verzameling. Mijn buurvrouw zag ze staan. Zij had er ook nog één van haar moeder, die kwam er dus als volgende bij. De honingpotjes stonden uitgestald op een kastje.


Door de jaren heen kwamen er steeds weer nieuwe honingpotjes bij. Het werd een flinke verzameling. Ik verplaatste ze naar een ruimere plek, maar minder in het zicht, daar hebben ze jaren gestaan. Er kwamen geen nieuwe honingpotjes meer bij. De verzameling verstofte, letterlijk en figuurlijk.


Ik besloot om de verzameling weg te geven, als ik er iemand anders een plezier mee zou kunnen doen. Vorig jaar heb ik de honingpotjes, op een paar na, ingepakt. Ik heb aan de buurvrouw gevraagd of ze het honingpotje van haar moeder terug wilde hebben, maar die mocht van haar met de rest van de verzameling mee op reis. De honingpotjes zijn met Mienke (balsemien.blogspot.com) mee naar Drenthe gegaan. Haar man is hobby-imker, bijen en honing spelen bij hen thuis een belangrijke rol. De verzameling is nu op de juiste plek. 

Op de foto's zie je het grootste deel van de verzameling. Sommige honingpotjes lijken op elkaar, maar ze zijn stuk voor stuk verschillend.


Mienke heeft mij vervolgens verrast met borduurwerk en patroontjes. Inmiddels ben ik er mee aan het borduren. Binnenkort zal ik het laten zien.  

vrijdag 19 juni 2015

Weer op de fiets

Tijdens onze vakantie hebben wij wel gewandeld, maar niet gefietst. De fietstochtjes -vooral 's avonds- hebben wij best wel gemist. Toen wij weer thuis waren zijn wij dan ook zo snel mogelijk op onze fietsen gestapt.

Hoe gaat het met de ooievaars? De jongen zijn helaas niet te zien, misschien steken ze een volgende keer hun kopjes boven het nest uit.



De boeren zijn  bezig met het binnenhalen van het gemaaide gras. Loonwerkers rijden af en aan.



De ooievaars zijn intussen druk bezig met het zoeken naar lekkere hapjes voor de jongen op het nest en voor henzelf. De één zoekt alleen, de ander in gezelschap van soortgenoten. Soms is er even tijd voor een rustmoment.





De mais komt nog maar net boven de grond uit. Over een tijdje kunnen wij er al niet meer overheen kijken.


De Brandrode runderen hebben ook een rustmoment en storen zich niet aan ons.


Helaas zijn er deze avond geen reeën te bekennen, maar wel twee haasjes.


Of is er toch een ree? Het is wel een zoekplaatje geworden.


Oer-Hollandse plaatjes.



Dit ooievaarsnest is moeilijk te zien, maar hier heb ik een plekje gevonden tussen twee bomen door. Heel in de verte staat het.



Prachtige plekjes om te wonen, dat zou toch iedereen wel willen.







Natuurgebied Soerense Broek ten noorden van Dieren.



Prachtig vingerhoedskruid, het bloeit nu volop.


Daar hebben we nog een ooievaar die op zoek is naar een lekker hapje.



In de sloot maakt moeder eend een ontspannen zwemtochtje met haar kroost.


Boerderij te koop!





Een wei vol huppelende konijntjes. Een aantal konijntjes verdwijnt in de struiken, maar er blijven er zeker nog tien over. Leuk hè?



Wij zijn bijna thuis. De volgende keer gaan we weer eens kijken hoe het in het bos is. Tot dan!


De geplaatste foto's zijn van twee fietstochtjes.