Lieve allemaal. Hartelijk dank voor de reacties op mijn vorige berichtje. Ze doen mij erg goed en zijn een steun tijdens mijn ziekte. Bij het lezen van de reacties kreeg ik even kippenvel, want ik besefte dat het echt over mij gaat.
Op 15 mei ging ik voor de tweede reeks chemo's naar het ziekenhuis. Het eerste ziekenhuisverblijf (vanaf 29 maart) duurde vijf weken, dus daar rekende ik deze keer ook op. Gelukkig had ik weinig bijwerkingen en was ik snel uit de dip. (De dip is de periode na de chemo's waarin de bloedwaarden dalen en de weerstand laag is. Beneden een bepaalde grens heb je bloed en/of bloedplaatjes nodig.) Na drie weken mocht ik naar huis. Op 19 juni startte de derde reeks chemo's. Een week later kreeg ik te horen dat ik al naar huis mocht. Ik moest wel drie keer per week naar het ziekenhuis om de bloedwaarden te laten controleren, want ik ging thuis de dip in. Gelukkig zijn de bloedwaarden niet te laag geweest en hoefde ik geen bloed en/of bloedplaatjes.
De artsen zeggen dat ik het volgens het boekje doe en zijn zeer tevreden. De beenmergpunctie tussen de derde en vierde reeks chemo's laten ze zelfs achterwege. Met deze berichten ben ik meer dan tevreden. Het geeft me ook weer moed voor de laatste loodjes. Morgen start de vierde (en tevens laatste) reeks van twee chemo's. Ik weet nu al dat ik vrijdag weer naar huis mag. Ook dan zal ik thuis de dip ingaan en moet ik weer drie keer per week voor controle naar het ziekenhuis.
Ik ben blij dat de chemo's en de ziekenhuisverblijven er bijna opzitten. Al met al heeft het dan zo'n vier maanden in beslag genomen. Gelukkig hebben de tussentijdse periodes thuis me elke keer erg goed gedaan. Het was ook steeds prachtig weer.
Ik zal de komende twee jaar ook nog regelmatig in het ziekenhuis te vinden zijn, want vanaf zes weken na de laatste chemo's start ik met medicijnen en zijn er controles van bloed en beenmerg.
Binnenkort wil ik het gewone bloggen ook weer oppakken.
Tot snel!
